Cabo Verde II

Allereerst willen wij iedereen een heel goed jaar toewensen en bedanken voor de leuke en lieve reacties die we op de site krijgen. Voor ons is dat altijd weer even het contact met “thuis”

Op tweede kerstdag vertrekken we om 18:00 uur voor een tocht van 95 mijl naar het eiland Sao Nicolau waar we vroeg in de morgen het anker laten zakken in de baai voor de haven van Tarrafal. Samen met Pim en Meta gaan we naar de wal om in te klaren. Ook hier staan kinderen ons op te wachten om ons aan land te helpen en op de bijboot te passen. Het verschil met het eiland Sal is dat de mensen hier heel erg behulpzaam zijn. Ze brengen ons naar de Policia Maritima, wijzen ons de bakker en brengen ons afval weg.
Als we even later op een pleintje staan te kijken worden we aangesproken door Henny Kusters. Henny heeft een pension waar hij lokale jongens opleid tot kok. Als deze jongens de opleiding hebben voltooid, regelt Henny zo mogelijk een stage plaats in Nederland. Hij nodigt ons uit om bij hem in het Pension te komen eten om zelf de kookkust van een van de jongens te keuren.
Nog die zelfde avond gaan we naar Casa Aquaria. Het eten was voortreffelijk van de sushi vooraf tot de vruchten, bereid met room en kaapverdische rum, toe.
Onze kok had zijn stage in een hotel op Ameland gedaan en sprak een beetje Nederlands.
Het was best grappig om te horen dat Henny tegen al de jongens die daar rond liepen gewoon Nederlands sprak, waarna ze hem in rap Portugees antwoord gaven.
Na drie dagen Sao Nicolau vertrekken we naar Minderlo op Sao Vincente.
Onderweg word het visgerij weer uitgezet want het moet toch een keer lukken. En dan, als we lekker in de kuip aan een kopje thee zitten gebeurd er iets achter op de boot. Het blok waar de vislijn opgerold zit schiet overboord. Eerst denken we dat het door een slinger beweging van de boot is gekomen maar als we het weer aan boord hebben blijkt er iets aan de haak te zitten. We halen de snelheid uit de boot en Ed haalt de lijn in. En….ja hoor een mooie tonijn van ongeveer 50 centimeter komt te voorschijn uit het water. Maar omdat we er helemaal niet op waren voorbereid, hadden we ons spuitje met medicinale alcohol niet bij de hand en moest de lierhendel uitkomst bieden. Een paar fikse slagen op de kop (hij moet van Ed zo snel mogelijk goed dood) veranderd ons achter dek in een bloed bad. Als alles weer is opgeruimd kan de trotse visser een foto maken. We eten er die avond heerlijk van en geven de rest aan de Gaia en de Live die we in Minderlo weer ontmoeten.
We vieren oudjaar met een stel mensen op de Zwerver (een Koopmans 56ft). Om twaalf uur wordt er een enorm vuurwerk afgeschoten op zo’n 200 meter van de jachthaven. Het is enorm druk op de kant. Mensen verdringen zich aan de waterkant en nemen een duik terwijl overal lichtkogels in het water liggen. Als we aan de wal gaan worden we vanzelf door de dansende menigte meegenomen. Uiteindelijk verdagen we in een kroegje waar we tot half zes dansen op de heerlijke kaapverdische muziek.
In het nieuwe jaar willen we oversteken met de veerboot om het eiland Sao Antau te bekijken. Dit eiland is, in tegenstelling tot de eilanden Sal en Sao Nicolau, groen. De boot vertrekt om 08:00 uur en we staan om half acht in de rij om een kaartje te kopen. Als de meneer voor mij aan de beurt is, gaat het loket dicht en worden er geen kaartjes meer verkocht. Omdat het zondag is gaat de boot maar een keer per dag en moeten we ons tripje uitstellen tot maandag.
Het is nu 8 januari en we zijn klaar voor de oversteek naar Brazilië. We willen als eerste stop het eiland Fernando do Noronha aandoen.
Vandaag nemen we ook afscheid van Pim en Meta want zij gaan naar het Caribische gebied.

PS: Door de slechte internet verbinding is het op dit moment helaas niet mogelijk om foto’s op de site te plaatsen.