CURACAO
Door: Griet
Blijf op de hoogte en volg Ed en Griet
13 September 2009 | Nederland, Amsterdam
Curaçao is ten opzichten van Bonaire door de omvang een veel minder knus eiland.
We liggen voor anker op het Spaanse water met ongeveer honderd (of meer) boten. Dit binnen water ligt een eind van Willemstad en de boodschappen en andere zaken moeten altijd met de bus of met een (huur)auto worden gedaan.
Hier ontmoeten we Pim van de Linea weer (Meta was voor een paar weekjes naar Nederland) hij heeft hier een auto gekocht en bied meteen aan om de volgende dag ons naar Willemstad te rijden om in te klaren. Ook Ben en Nannie maken van dit aanbod gebruik. Na het inklaren rijden we ook nog even langs Curaçao Marina om een afspraak te maken om de boot op de wal te zetten, wat de volgen maandag kan.
Als de boot dan uit het water is, schrikken we toch wel een beetje. Hij zit volledig onder de pokken die er met de hoge druk spuit niet af te spuiten zijn. Dat wordt dus krabben een zware taak in deze temperatuur.
Na een week hard werken en een beetje hulp gaat de Styx weer als nieuw te water (hopen maar dat het over een jaar niet weer zo erg is).
Weer terug voor anker op het Spaanse Water, huren we vier dagen een auto en verkennen zo het eiland. In het Nationaal park Shete Boka kun je goed zien dat lang geleden de zeebodem omhoog gedrukt is, want je loopt letterlijk over oud koraal. Door het geweld van de golven op de kust is het zachte materiaal weggespoeld en zijn diepe inhammen ontstaan waarin het water tientallen meters omhoog spuit. Geen plek om met je schip te stranden.
In Willemstad zijn veel restaurants waar je lokaal voedsel kunt eten. Het toppunt was toch het eten in de Plaza, een hal met rijen grote stenen barbecues waar koks allerlei heerlijke gerechten bereiden. Heel moeilijk kiezen dus.
Ed doet nog een aantal onderhouds klusjes zoals het vernieuwen van een aantal vallen en schoten met het bijbehorende splits- en takelwerk.
Wanneer we op 13 september vertrekken van Curaçao nemen we afscheid van de zeilvrienden van de Linea en de Dual Dragons omdat zij nog een jaartje in het Caribische gebied blijven en wij via Colombia en de San Blas eilanden op weg gaan naar het Panamakanaal.
-
13 September 2009 - 21:12
Petra Blokker:
Jeempje.....
Wat kan een mens jaloers zijn!!!!
Wat een mooie foto's wat een verhalen....
En dan zit ik hier op de bank.... te bedenken dat ik morgen weer aan het werk moet.
Maar ik gun het jullie van harte.
Griet... wat ben je bruin.. ARG!!!! Daar kan ik toch niet meer tegenop??
Maar wat zag de boot eruit joh, ik kan me voorstellen dat dat wel eventjes schrikken is.
Grappig trouwens... elke keer als ik zoiets heb van, tjoh al een tijs niets gehoorsd, krijg ik prompt een mailje, maar nu zelfs 4 achter elkaar. Heerlijk.
Maar nu niet meer zoveel tijd er tussen laten zitten hoor. En vooral veel foto's plaatsen!!!
Heel veel liefs Petra, en ook Jan-Willem natuurlijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley